umiinom ako ng isang tasang lychee black tea nitong umaga...
(ang init ng tasa sa aking palad...
ang pait na dulot sa aking dila...
ang alaala ng nagdaang hindi kalayuan...)
ang pait na dulot sa aking dila...
ang alaala ng nagdaang hindi kalayuan...)
at nadala ako nito sa malayong kamalayan... pabalik sa matagal ng panahong nagdaan kung saan kayang maging gabi ang isang buong araw... kung saan mas mahaba ang pagmumuni muni kesa pagkabuhay... sa malayong mundong ito ko nakilala ang sari-saring kwago... narinig ang sari-saring kwento... naranasan ang sari-saring anyo ng pagkabuhay...
(lagok lang ng lagok, hanggang diway di na mag antok...)*
at sa pagkaubos ko'y unti-unti naring bumalik sa ngayong kamalayan... ngayong pagkabuhay... malayo na sa mga kwago... malayo na... malayo na..
*salamat si hiram na salita sir mike
1 comment:
oh my god! i so love your blog when i saw the famous lines from filipino movies. i've been searching for them for the longest time. you're such a blessing girl.
Post a Comment